Recht op gezondheid

Ons land heeft een uitstekende gezondheidszorg opgebouwd die gefinancierd wordt door de solidaire bijdragen aan de sociale zekerheid. Maar de besparingen op alle beleidsniveaus zorgen voor een gebrek aan middelen bij veel zorginstellingen en voor een verminderd aanbod op verschillende terreinen.

De toegankelijkheid tot onze gezondheidszorg daalt. Zorg wordt duurder terwijl de zorgnoden toenemen. Dit terwijl zorgpersoneel het beste van zichzelf blijft geven en blijft vechten om iedereen te kunnen bieden waar ze recht op hebben. 

De torenhoge woonprijzen en energiekosten leiden ertoe dat steeds meer mensen het financieel moeilijk krijgen en dat gezondheidszorg wordt uitgesteld. Veel te lage pensioenen die ver achterblijven bij de stijgende levensduurte maken het voor veel ouderen moeilijk om in aangepaste zorg te voorzien.

Heist is een uitgestrekte gemeente die naast het centrum nog 5 deelgemeenten, 5 kerkdorpen en meerdere gehuchten omvat. Voor een zorg dichtbij zijn inwoners is het dan ook belangrijk dat we de zorg naar de inwoners toe brengen. Zorg tot in elke deelgemeente, tot in elk kerkdorp.

Duizenden mensen staan dag in dag uit paraat om te zorgen voor elkaar. Verpleegkundigen vallen uit door te hoge werkdruk en vele Heistenaren worden nog steeds onvoldoende geholpen door verschillende drempels: wachtlijsten zijn vaak lang, de afstand is voor velen een probleem en er blijven financiële drempels voor fysieke en mentale ondersteuning. Met PVDA kiezen we voor toegankelijke zorg. We zetten in op gezondheidspreventie door het oprichten van buurthuizen, we volgen mensen snel op door ingeplante wijkgezondheidscentra en maken de zorg gratis.

De PVDA is een pionier op het vlak van gratis gezondheidszorg. De PVDA heeft verspreid over het hele land elf groepspraktijken die werken met het forfaitair betalingssysteem. In 2017 bundelden enkele lokale sociale initiatieven hun krachten en startten in Heist-op-den-Berg een wijkgezondheidscentrum op. Een gezondheidszorg dichtbij de mensen begint bij het wegnemen van de financiële drempels. Wijkgezondheidscentra vormen hier een belangrijke pijler in. Ze bieden kwaliteitsvolle en uitgebreide eerstelijnszorg, er werken meerdere disciplines samen en je stapt er binnen zonder geld .

Heist-op-den-Berg heeft echter maar één wijkgezondheidscentrum voor het centrum en al zijn deelgemeenten. Dit is veel te weinig voor zo’n groot gebied. Nabijheid van zorg betekent iets helemaal anders dan dat je kilometers ver van je huisarts woont. Dit al helemaal in een gemeente waar openbaar vervoer van de deelgemeenten naar het centrum zo goed als onbestaande is. Één wijkgezondheidscentrum zorgt er ook voor dat de druk op het reeds bestaande centrum heel groot is. We zetten in op de oprichting van extra wijkgezondheidscentra binnen de gemeente. Voor de verdere uitbouw van nieuwe centra vertrekken we vanuit een regelmatige bevraging bij het team van het bestaande wijkgezondheidscentrum over hun noden en wensen. Samen zoeken we naar de beste manieren van ondersteuning en samenwerking. De gemeente voert hierbij een actief beleid om artsen aan te trekken door het geven van ondersteuning. Steun kan op administratief en materieel gebied, het ter beschikking stellen van gebouwen enz.

Deelgemeenten of dorpen die we niet van een wijkgezondheidscentrum kunnen voorzien, voorzien we van een satellietpraktijk. 

Naast de toegankelijke zorg zetten we volop in op gezondheidspreventie door de oprichting van een buurthuis in alle deelgemeenten. De locatie van het buurthuis bevindt zich waar mogelijk in de buurt van het wijkgezondheidscentrum, ondersteunt dit en werkt nauw met hen samen. De buurthuizen bieden een ruim aanbod aan rond preventie. Het is een open inloophuis waar iedereen uit de buurt zich welkom voelt. Je kan er terecht voor een kop koffie en een babbel met je buur. Je kan er samen met andere ouders over de opvoeding en verzorging van je kind praten, de weg vinden in het kluwen van je papierwerk, relationele vragen, of ondersteuning bij zorghulp aanvragen enz. Daarnaast brengt het mensen samen rond infomomenten en groepsactiviteiten. Samen met de buurt kunnen er bijvoorbeeld ook gezondheidscampagnes worden uitgewerkt. 

Het preventieteam werkt samen met en ondersteunt de reeds bestaande diensten zoals CAW, Kind en Gezin, CGGZ, plaatselijke scholen en verenigingen die werken rond gezondheid en sociaal welbevinden. Het team gaat zelf actief op zoek naar de gezondheidsnoden van de inwoners uit de buurt, betrekt hen bij de werking, gaat samen met hen op zoek naar oplossingen en zijn zowel aanspreekpunt als inspraakpunt voor de inwoners uit hun deelgemeente. 

Ze hebben extra oog voor inwoners in een kwetsbare positie zoals gezinnen in armoede, ouderen, personen met een beperking … Er is aandacht voor het mentale welzijn en er zal ook steeds een psycholoog bereikbaar  zijn. Je kan hier steeds terecht voor een eerste contact en hulp bij doorverwijzing. Het preventieteam reikt zelf oplossingen aan en brengt de mensen in contact met elkaar en met de juiste hulpverleningsdiensten.

De stap naar een woonzorgcentrum schrikt vele mensen af. Ga ik me er thuis voelen? Hoe ga ik dit betalen? Terechte bekommernissen gezien de hoge facturen die volgen op het eind van elke maand. Dikwijls overschrijdt het bedrag van de factuur ruimschoots de pensioenuitkering. Rusthuisfacturen mogen niet de oorzaak zijn dat de ouderen niet de zorg krijgen waar ze nood aan hebben en dat de kinderen wakker liggen omdat zij de zorg niet langer kunnen dragen.

Onze oudere medemens heeft gedurende zijn hele leven mee onze samenleving opgebouwd en bijgedragen aan de opbouw van onze sociale zekerheid. Hij heeft recht op een kwaliteitsvol en betaalbaar leven, ook in de laatste levensperiode. Wij vinden dat woonzorgcentra een volwaardig onderdeel moeten vormen van het Heistse zorgaanbod en dat de gemeente de regie over dit zorgaanbod moet nemen. 

Er mag geen wooncapaciteit verdwijnen bij vernieuwing van het huidige WZC Berkenhof, in tegendeel, uitbreiding en betaalbaar houden staat bij PVDA centraal. In 2022 werd de welzijnsvereniging De Zilveren Zwaan opgericht. Hierin werden verschillende eenheden met betrekking tot de gezondheidszorg die vroeger onder het OCMW statuut vielen ondergebracht, zoals o.a. woonzorgcentrum Berkenhof, gezinshulp en poetsdienst. We blijven waakzaam toezien dat deze verzelfstandiging de deur niet open zet naar privatisering van de Heistse zorg. 

Met de regelmaat van een klok komt er wel ergens een woonzorgcentrum van een private speler in het nieuws dat onder verhoogd toezicht wordt geplaatst door een tekort aan kwalitatieve zorg voor hun bewoners. We eisen dat de gemeente zelf de regie over het aanbod aan woonzorgcentra in handen houdt. Door zelf de regie in handen te houden kan de gemeente tijdig ingrijpen en de privatisering van de zorg afhouden. Zo kan ze zorgen voor kwaliteit, betaalbaarheid en voor voldoende aanbod.

Ook in Heist-op-den-Berg bedraagt de maandelijkse factuur van een woonzorgcentrum al snel meer dan het pensioen van de gemiddelde werkmens. Laten we de kostprijs van een kamer voor elke bewoner onder het inkomen houden en zorgen dat er voldoende over is van zijn pensioen waar hij vrij over kan beschikken. Hiervoor voeren we een maximumfactuur in . Dit houdt in dat de prijs voor het verblijf in een  woonzorgcentrum nooit hoger mag zijn dan iemands pensioen. Het aanrekenen van tekorten op de rusthuisfactuur aan familieleden zorgt voor spanningen en ondermijnt de onafhankelijkheid van de bewoner naar zijn kinderen toe. En zoals hierboven reeds gezegd heeft de oudere van vandaag mee onze sociale zekerheid opgebouwd en heeft hij dus recht op deze zorg en een comfortabele laatste levensperiode. 

Een assistentiewoning zorgt ervoor dat men zo lang als mogelijk onafhankelijk kan blijven wonen. De gemeente moet er dan ook op toezien dat er een ruim aanbod van betaalbare kwaliteitsvolle assistentiewoningen beschikbaar is.

In een samenleving waar de winst voorop staat en niet de mens, zijn er steeds meer mensen die het niet meer redden. De nood aan professionele psychologische ondersteuning is hoog en de wachttijden voor deze hulp zijn lang. We besteden aandacht aan de geestelijke gezondheid van onze inwoners en maken de zorg bereikbaar, toegankelijk en betaalbaar. Hiervoor werken we samen met de vele Heistse organisaties die werken rond mentaal welzijn zoals CGGZ, het CAW en Tejo. Elke organisatie heeft zijn eigen expertise, allemaal hebben ze een enorme inzet. Ondersteuning en samenwerking geeft de beste gezondheidswinst.  

De gemeente investeert in de bereikbaarheid en toegankelijkheid van psychologen in al de opgerichte buurtpreventiehuizen. Hier maken we de eerste consultatie gratis zodat we niemand uit de boot laten vallen. Moeilijke momenten houden zich niet aan uren. Op moeilijke momenten heb je een vangnet nodig, een aanspreekpunt waar je naar kan bellen en waar een professional je te woord staat. Een hulppunt waar je, net als bij een dokter van wacht, ook 's nachts terecht kan indien nodig. Daarom zullen we werken met een psycholoog van wacht waar de Heistenaar 24u/24u terecht kan. We maken dit aanspreekpunt breed bekend.

Jongeren zijn onze toekomst. In ons land krijgt 1 kind op 5 te maken met een psychische kwetsbaarheid. Dit is terug te vinden in het document Code zwart voor mentaal welzijn van het Kinderrechtencommissariaat. Dit zijn duizelingwekkende cijfers en verdient absoluut onze aandacht. De Heistse scholen zijn belangrijke partners inzake preventie en ondersteuning van leerlingen met psychologische kwetsbaarheid. De gemeente moet de scholen ondersteunen in het voeren van een sterk preventiebeleid en het geven van info en sensibilisering rond het thema als ook mee zorgen voor een goede opleiding van aanspreekpersonen die op alle scholen voldoende aanwezig zijn.

Heist-op-den-Berg heeft een relatief oudere bevolking. De vereenzaming bij ouderen is een groeiend en onderbelicht probleem, waar de vermarkting een grote rol in speelt. De ondersteuning van de gemeenschap blijft steeds meer uit omdat mensen alsmaar meer op zichzelf zijn aangewezen. De nood aan een aanbod van ontmoeting en dienstverlening dicht bij huis dringt zich op. 

Ouderen krijgen het steeds moeilijker. Er zijn de lage pensioenen, de stijgende uitgaven voor gezondheidszorg, onaangepast openbaar vervoer, de eigen beperkte mobiliteit, kinderen die voltijds werken … Dit alles leidt ertoe dat het voor veel ouderen moeilijk wordt om nog actief deel te nemen aan het dagelijkse gemeenschappelijke leven.Terwijl zij nog wel degelijk veel te bieden hebben aan kennis en kunde en er uiteraard net zoals elke mens nood aan hebben om dit te delen met anderen.

Ontmoetingscentra kunnen hier een antwoord op bieden. Heist-op-den-Berg heeft reeds twee bestaande dienstencentra, Het Pluspunt in Wiekevorst en De Pit in Hallaar. We inspireren ons op deze centra en trekken het aanbod door naar het centrum van Heist-op-den-Berg en de verschillende deelgemeenten. 

Door een open huis te zijn met vele mogelijkheden kunnen zij de oudere blijven betrekken bij het gemeenschapsgebeuren. Zij kunnen op hun beurt hun kennis en kunde doorgeven aan de andere gebruikers van het dienstencentrum. Ontmoetingscentra dragen bij tot een gezondere leefstijl door het aanbod aan gezonde maaltijden, mogelijkheden tot sport en fysieke zelfzorg.

In een ontmoetingscentrum kan je ongedwongen bij elkaar komen voor een praatje en een tas koffie, maar ook activiteiten uitwerken, kennis en kunde delen, samen sporten enz. Het is een ontmoetingsruimte met oog voor het dagdagelijkse welbevinden. Men kan er naar de kapper en de pedicure en indien nodig met of zonder ondersteuning een douche nemen en/of de was doen. 

Er is een administratief medewerker aanwezig die kan helpen met paperassen, een psycholoog waar men terecht kan voor ondersteuning op moeilijke momenten enz. Het hoort er allemaal bij. En elke middag een gezonde, lekkere en goedkope warme maaltijd. Door de deuren ook open te zetten voor de inwoners uit de buurt is er een fijne interactie en blijven de ouderen betrokken bij de actualiteit en het buurtleven.

De gemeente moet het kostenplaatje tot een minimum beperken zodat iedereen er gebruik van kan maken. Op termijn zal deze extra kost voor de gemeente zichzelf terugbetalen doordat ouderen hierdoor langer fysiek en mentaal gezond blijven, gelukkiger zijn en hierdoor samen met de ondersteunende diensten langer thuis kunnen blijven wonen.